راوی میگوید: «سالت عن اباعبدالله(ع) عن فاطمه لم سمیت الزهرا؟ فقال: لانها کانت اذا قامت فی محرابها و هو نورها لاهل السماء کما تزهر – تزهو – نورالکواکب لاهل الارض» (علل الشرایع، ج ۱: ص ۲۱۵).
از حضرت صادق(ع) علت نامگذاری حضرت فاطمه(سلاماللهعلیها) را به – زهرا – پرسیدم. فرمود: چون وقتی که در محراب عبادتش به نماز میایستاد فروغ نورش برای ساکنان آسمان میدرخشید همانگونه که نور ستارگان آسمان برای زمینیان میدرخشد.
دلداده حق
«سمیت فاطمه بالبتول لانقطاعها الی عباده الله تعالی» (مستدرک عوالم، ج ۱: ص ۸۰-۸۱).
حضرت فاطمه(سلاماللهعلیها) به این جهت «بتول » نامیده شد که از همه بریده و دل به خدا بسته بود.
تندیس عبادت
حسن بصری میگوید: «ما کان فی هذه الامه اعبد من فاطمه(سلاماللهعلیها)کانت تقوم حتی تورم قدماها». (مناقب، ج ۳: ص ۳۴۱).
در میان امت اسلام، کسی خداپرستتر از فاطمه نبود. آنقدر در نماز میایستاد که قدمهایش ورم میکرد.
نیاز نماز
«کانت فاطمه(سلاماللهعلیها)تنهج فی صلاتها من خوف الله تعالی» (ارشاد القلوب: ۱۰۵).
حضرت فاطمه(سلاماللهعلیها) در نمازش از ترس خدا نفس نفس میزد و – گریه در گلویش میشکست .
قدرشناس قدر
حضرت علی(ع) فرمود: « و کانت فاطمه(سلاماللهعلیها)لا تدع احدا من اهلها ینام تلک اللیله – لیله القدر – و تداویهم بقله الطعام و تتاهب لها من النهار و تقول: محروم من حرم خیرها»(دعائم الاسلام، ج ۱: ۲۸۲).
فاطمه(سلاماللهعلیها) نمیگذاشت کسی از اهل خانه در شبهای قدر به خواب رود به آنان غذای کم میداد و از روز قبل برای احیای شب قدر آماده میشد و میفرمود: محروم کسی است که از برکات این شب محروم باشد.
پیامبر(ص) فرمود: غروب روز جمعه ساعتی است که هر کس آن را مراقبت کند و در آن لحظه دعا کند دعایش مستجاب شود. – حضرت زهرا – برای درک آن ساعت – به خدمتکارش میگفت: بر فراز بلندی برو و هر گاه دیدی نیمه خورشید غروب نمود مرا خبر کن تا دعا کنم
نثار و ایثار
حضرت موسی بن جعفر از پدرانش نقل میکند: «کانت فاطمه(سلاماللهعلیها)اذا دعت تدعوا للمؤمنین و المؤمنات و لا تدعوا لنفسها فقیل لها یا بنت رسول الله(ص) انک تدعین للناس و لا تدعین لنفسک فقالت: الجار ثم الدار»(علل الشرایع، ج ۱:۲۱۶).
هرگاه حضرت فاطمه(سلاماللهعلیها)دعا میکرد برای زنان و مردان مؤمن دعا میکرد و برای خود دعا نمیکرد، به او گفته شد: چرا شما برای مردم دعا میکنید اما برای خودتان دعا نمیکنید؟ فرمود: اول همسایه آنگاه خانه.
وقت دعا
حضرت فاطمه(سلاماللهعلیها)گوید: «سمعت النبی(ص) یقول: ان فی الجمعه لساعه لا یراقبها رجل مسلم یسال الله عز و جل فیها خیرا الا اعطاه … و قال هی اذا تدلی نصف عین الشمس للغروب … و کانت فاطمه(سلاماللهعلیها)تقول لغلامهااصعد علی الضراب – الظراب – فاذا رایت عین الشمس قد تدلی للغروب فاعلمنی حتی ادعو(معانی الاخبار:۳۹۹) شنیدم پیامبر(ص) فرمود: غروب روز جمعه ساعتی است که هر کس آن را مراقبت کند و در آن لحظه دعا کند دعایش مستجاب شود. – حضرت زهرا – برای درک آن ساعت – به خدمتکارش میگفت: بر فراز بلندی برو و هر گاه دیدی نیمه خورشید غروب نمود مرا خبر کن تا دعا کنم.
دو رکعت نماز
امام صادق(ع) فرمود: «کان لامی فاطمه صلاه تصلیها علمها جبرئیل، رکعتان تقرء فی الاولی: الحمد مره و: انا انزلناه فی لیله القدر، ماه مره و فی الثانیه: الحمد مره و ماه مره: قل هو الله احد، فاذا سلمت سبحت تسبیح الطاهره علیها السلام»(جمال الاسبوع:۱۷۳)
مادرم فاطمه(سلاماللهعلیها)همواره دو رکعت نماز را میخواند که جبرئیل به او آموخته بود، در رکعت اول آن پس از حمد صد بار سوره قدر و در رکعت دوم پس از حمد صد بار سوره توحید را میخوانی، و پس از سلام نماز تسبیحات حضرتش را نیز میگویی.
هدیه بی نظیر
در کنز العمال آمده« ان علی بن ابیطالب(ع) امر فاطمه(سلاماللهعلیها)تستخدم رسول الله(ص) فقالت: یا رسول الله انه قد شق علی الرحی – و ارته اثرا فی یدیها من اثر الرحی – فسالته ان یخدمها خادما، فقال: اولا اعلمک خیرا من الدنیا و ما فیها؟ اذا آویت الی فراشک فکبری اربعا و ثلاثین تکبیره و ثلاثا و ثلاثین تحمیده و ثلاثا و ثلاثین تسبیحه» (کنزالعمال ۲:۵۷)ترجمه: امیرالمؤمنین(ع) به حضرت زهرا گفت تا برود و از پیامبر خادمی بخواهد، او نیز رفت و ضمن نشان دادن پینههای دستش گفت: آسیاب کردن مرا به زحمت انداخته است و آنگاه درخواست خادمی کرد. پیامبر در پاسخ فرمود: آیا نمیخواهی – به جای خادم – هدیهای به تو دهم که از همه دنیا ارزشمندتر باشد؟ هنگامی که برای خواب آماده شدی سی و چهار بار «الله اکبر» و سی و سه بار «الحمدلله » و سی و سه بار «سبحان الله » بگو.
تسبیح تربت
امام صادق(ع) فرمود: «ان فاطمه بنت رسول الله کانت مسبحتها من خیوط صوف مفتل معقود علیه عدد التکبیرات فکانت علیهاالسلام تدیرها بیدها تکبر و تسبح الیان قتل حمزه بن عبدالمطلب فاستعملت تربته و عملت التسابیح فاستعملها الناس».(وسائل الشیعه، ج ۴:۱۰۳۳)
تسبیح حضرت فاطمه(ع) نخی بود که بر آن به تعداد تکبیرات – ۳۴ عدد گره زده بود و آن را در دستش میچرخانید و تکبیر و تسبیح میگفت تا وقتی که حمزه شهید شد تسبیحی از تربت او ساخت. و از آن پس ساختن تسبیح در میان مردم رواج یافت.
منبع : مقاله: حدیث عبادت زهرا(س)، نوشته: محمود لطیفی(کوثرتبیان)